Mieszkam w Irlandii ponad cztery lata. Rodzine i przyjaciół pozostawiłem w Polsce. Obecnie żyje praktycznie sam. Pracując, mieszkając i funkcjonując na zasadzie automatu okazujacego pozory entuzjazmu.
Prawdziwych relacji z człowiekim. Rozmowy, zrozumienia - kogoś komu warto jest mówic o czymś dla siebie ważnym. Swobodnej i inspirujacej wymiany pogladow o ksiazkach/filmach/muzyce
/przeżyciach/podrozach/ludziach. Osoby zdolnej do prawdziwej intymnosci. Świadomej i ciekawej swojej seksualnosci. Podchodzącej do zycia z dystansem i szczyptą kobiecego wdzieku. Wielbionej i poszukiwanej przez surrealistów "cudowności" życia. Drugiego brzegu.
Ja! Tak wiem - to brzmi dziwnie, ale sam dla siebie jestem zagadka. W młodosci po Mickiewiczowsku " durny i chmurny". Obecnie podchodze do siebie z rosnącym dystansem, z coraz większym rozbawieniem przygladając sie swoim poczynaniom. Może jest ze mna tak, jak pisal o sobie Kapuściński, że dużo rzeczy zrozumiałem pózno, wiecej bardzo pózno, a większość - zbyt pozno.
Wszystko co niezwykłe, nieuczesane. Świecące swoim, a nie odbitym blaskiem.
Po za wyżej wymienionymi, wszelkiego rodzaju włóczęga intelektualna. Książka, film, Teatr i muzyka, duzo dobrej muzyki. Częstokroć - słabo lub wręcz wcale nieplanowane podróże. Reszte zeznam sumiennie przy bliższym spotkaniu.
